سرطان های غدد درون ریز در چهار استان ایران

زمینه و هدف: سرطان یکی از معضلات بهداشتی در ایران است که اخیرا به عنوان سومین عامل مرگ و میر شناخته شده است. در این مطالعه، جمعیت مبتلایان به سرطان غدد درون ریز در چهار استان ایران جمع آوری شده و ثبت گردیدند. مواد و روش ها: بیماران در هر استان بر اساس سن، جنس و مشخصات تومور (محل، شکل و و?ژگی) طبقه بندی شده و اطلاعات موجود بر اساس سیستم طبقه بندی بین المللی بیماری های سرطانی کُدگذاری شدند. سن پر خطر در افراد هر استان محاسبه گردید و نتایج بر اساس میزان شیوع و بر حسب جنس، سن، توزیع سنی خاص و میزان شیوع تطبیق داده شده برای سن (asr) در هر صد هزار نفر، با استفاده از روش های آماری استاندارد محاسبه شد. یافته ها: از میان 319 مورد سرطان اولیه غدد درون ریز جمع آوری شده، 313 مورد مبتلا به سرطان تیرویید و 6 مورد مبتلا به سرطان آدرنال بودند. از میان مبتلایان به سرطان تیرویید، 82.7 درصد نوع پاپیلری، 8.6 درصد نوع فولیکولر، 7 درصد نوع مدولری و 1.6 درصد سرطان آناپلاستیک داشتند. asr محاسبه شده برای سرطان تیرویید حدود 1.289 (0.627 برای مردان و 1.59 برای زنان) با بالاترین شیوع در کرمان (asr=1.643) و کمترین شیوع در گلستان (asr=0.738) گزارش شد. سن مبتلایان به سرطان تیرویید در زمان تشخیص بیماری، 3 الی 80 سال با میانگین سنی 43.9 سال (sd=15.9) بود که این میزان 45.21 سال (sd=17.13) برای مردان و 43.49 سال (sd=15.51) برای زنان (نسبت زن به مرد= 3.1/1) گزارش شد (p=0.41). از 6 مورد مبتلایان به سرطان آدرنال، 4 مورد نوروبلاستوما و 2 مورد فئوکروموسیتوما داشتند. میانگین سنی این گروه در بدو تشخیص، 16.17 سال (sd=7.05)، 13 سال (sd=3.46) برای مردان و 19.33 سال (sd=9.07) برای زنان بود (p=0.32). نتیجه گیری: ایران تا سال های اخیر به عنوان یکی از مناطق اندمیک فقیر ید به حساب می آمد. غنی سازی نمک با ید از 12 سال پیش آغاز گردید. این افزایش مصرف نمک یددار باعث افزایش شیوع سرطان پاپیلری در مقایسه با سایر انواع سرطان های تیرویید شد که این توزیع با نمای دیده شده در مناطق با افزایش ید مصرفی مطابقت دارد.